Przyczyny zjawiska
Przyczyn zjawiska quiet quitting jest co najmniej kilka. Zdaniem Marii Kordowicz, dyplomowanej psycholożki i dyrektorki Centre for Interprofessional Education and Learning w Queen’s Medical Centre w Nottingham, cicha rezygnacja jest rodzajem strategii radzenia sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym oraz sposobem na odzyskanie życia prywatnego i dobrego samopoczucia 1. Łatwo jest bowiem zatracić się w pracy do tego stopnia, że zaczyna brakować czasu na odpoczynek, sen, spotkania z rodziną i przyjaciółmi, o hobby nie wspominając. Jeśli zaś ten wysiłek nie znajduje większego uznania w oczach szefa i nie przekłada się na wysokość wynagrodzenia, pracownik traci motywację, poczucie celu i sprawczości – wtedy odpowiedzią może być cicha rezygnacja. Jej zwolennicy toczą w mediach społecznościowych ożywioną dyskusję, w której często przyznają, że nie ponieśli żadnych konsekwencji zawodowych w związku z tym, że przestali angażować się w pracę, za to mają więcej energii i czują się mniej zestresowani (taka sama pensja, to samo uznanie, ale mniej stresu).
Według Pauli Allen, wiceprezeski firmy TELUS Health, trend quiet quitting ma związek z sytuacją pracowników po wybuchu pandemii COVID-192. W tamtym okresie wiele osób pracowało prawie bez przerwy (żeby dotrzymać terminów, uniknąć zwolnienia z pracy, odreagować silny stres lub po prostu wypełnić czymś dłużące się godziny izolacji i lockdownu) i teraz odczuwa tego skutki, a jednym z nich jest cicha rezygnacja. – Ta sytuacja była ekstremalna, a za każdym razem, gdy trafiamy w jedną skrajność, wahadło ostatecznie przechyla się mocno w drugą stronę – wyjaśnia Allen.
Niektórzy komentatorzy zjawiska quiet quitting podkreślają z kolei, że podczas pandemii życie ogólnie wyhamowało, a ludzie zamknięci w swoich domach mieli więcej czasu na przemyślenia. Niektórzy mogli dojść do wniosku, że praca nie jest już dla nich tak ważna (zwłaszcza że mogą ją stracić z dnia na dzień) – że zamiast się w niej wypalać, powinni bardziej zadbać o siebie i swoich bliskich, zacząć żyć inaczej, wolniej, bez ciągłego poczucia winy i stresu. Poza pandemią na nastroje pracowników miały też wpływ wojna na Ukrainie i – o czym wspomniano na wstępie – pojawienie się na rynku pracy pokolenia Z, które całkowicie odcina się od tzw. kultury zgiełku (ang. hustle culture), stawiającej ponad wszystko pracę oraz dążenie do sukcesu zawodowego i majątkowego.
Natomiast eksperci z Instytutu Gallupa oraz z firmy Zenger Folkman zgodnie przyznają, że quiet quitting jest objawem złego zarządzania – reakcją m.in. na takie błędy popełniane przez przełożonych, jak niedocenianie pracowników, stawianie im nadmiernych wymagań przy braku własnego zaangażowania czy stronniczość.
Test wyświetlania artykułów na stronie książki
Jedną z podstawowych metod przeciwdziałania występowaniu nadmiernych obciążeń na stanowisku pracy są interwencje ergonomiczne. Celem artykułu jest przedstawienie strategii interwencyjnych, zapobiegających rozwojowi dolegliwości mięśniowo-szkieletowych, w odniesieniu do stanowisk pracy biurowej. Zaprezentowano strategie pozwalające na optymalizację pozycji ciała podczas pracy oraz ograniczenie czasu pracy w pozycji siedzącej.
DOI: 10.54215/BP.2022.04.9.Roman-Liu
Dzięki zastosowaniu odpowiednich urządzeń wspomagających podnoszenie i przenoszenie ładunków można wyraźnie zmniejszyć obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego. Jest to o tyle ważne, że z każdym rokiem przybywa pracowników po 55. roku życia, którzy dysponują mniejszą siłą mięśniową w porównaniu z osobami w młodszym wieku, a pracodawcy muszą dostosować warunki pracy osób starszych do ich możliwości psychofizycznych. W artykule przedstawiono wybrane urządzenia wspomagające podnoszenie i przenoszenie ładunków oraz zasady ich doboru z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb i możliwości pracowników.
DOI: 10.54215/BP.2021.12.9.Tokarski
Dolegliwości odcinka szyjnego kręgosłupa stanowią poważny problem w populacji osób pracujących. Są od wielu lat niezmiennie jedną z głównych przyczyn absencji chorobowej Polaków, generując ogrom kosztów związanych z rosnącymi wydatkami na opiekę zdrowotną i niezdolność do pracy. W artykule przedstawiono analizę piśmiennictwa dotyczącego skuteczności ćwiczeń ukierunkowanych na profilaktykę oraz leczenie dolegliwości odcinka szyjnego kręgosłupa. Mając na uwadze również praktyczny aspekt przygotowano zestawy ćwiczeń fizycznych dla osób uskarżających się na tego typu dolegliwości.
DOI: 10.5604/01.3001.0014.8770
Stomatolodzy w trakcie pracy narażeni są na wiele czynników wpływających negatywnie na stan układu ruchu. Głównym z nich jest statyczny charakter pracy spowodowany przyjmowaniem wymuszonej pozycji ciała.
Celem artykułu było wykazanie zależności pomiędzy stosowaniem zasad ergonomii w pracy zawodowej lekarzy stomatologów, a występowaniem schorzeń narządu ruchu. Ponadto ocenie poddano znajomość zasad ergonomii stomatologicznej w tej grupie. Na podstawie badań ankietowych przeprowadzonych wśród 79 stomatologów dokonano oceny znajomości i stosowania zasad ergonomii pracy oraz występowania dolegliwości w obrębie narządu ruchu. Jedynie 4% stomatologów robiło przerwę w pracy po każdym pacjencie, natomiast aż 18% pracowało bez przerw. Zdecydowana większość (84%) stomatologów podczas wykonywania zabiegu stomatologicznego przyjmowała pozycje siedzącą. Z asystą pracowała ponad połowa (54%) lekarzy stomatologów. Wśród osób, które odczuwają ból kręgosłupa w odcinku szyjnym ponad połowa, bo 54% osób pracowało w pozycji z szyją pochyloną w prawo.
Większość zasad ergonomii stosowana jest nieprawidłowo, dlatego powinny być one dopasowywane indywidualnie do konkretnego stomatologa, z uwzględnieniem jego możliwości fizycznych, geometrii środowiska pracy, zakresu wykonywanych czynności, a także osobistych upodobań.